dag 6 weer een grens
20 maart 2016 - Hélécine, België
Een hele fijne dag met hele lieve mensen in Héliciné, lieve wist niet hoe ze het naar mijn zin moest maken. Ze had lekkere quisè gebakken met spek en eentje met zalm en broccolli. En speciale biertjes voor mij gehaald, midlife crisis (kent ze me eerder) en daarna nog heerlijke rode wijn. Weer zo'n heerlijk stabiel gezin met een lieve man en 2 prachtige zonen waarvan de jongste tegen mij zei ik heet nobody terwijl hij een prachtige naam had: Pepijn. Vanmorgen ging Lieve verse broodjes halen bij de bakker en zei tegen me , pak maar koffie als die klaar is,alsof je er thuis hoort, zulke fijne mensen. Ze pakte nog stukken qiuce en zelfgebakken cake voor me in, gaf me een zoen en zei bon Camino, ik kon vandaag alles aan.......
Vandaag geen land of taalgrens gepasseerd maar mijn grens. In Éghezée geen slaapplaats te vinden en dan is Namen (Namur) nog 17 km. Ik dacht ff flink doorstappen dan. In Namen werd het me even te veel en ging op een bankje zitten en dacht ik blijf hier. Stopt er een jonge man met zijn auto spreekt geen woord nederlands of engels maar ik kon hem het adres van de jeugdherberg laten zien. Oh cinq km iets van vijf , hij zag in mijn ogen dat ik er door zat en hij zei get in. In zijn mooie audi bracht hij mijn naar de jeugdherberg. Was ik ff blij. Ik dacht alles te lopen maar nu ging het niet meer . vandaag ook geen foto's gemaakt. Morgen beter.gezellige jonge uit montreux Canada.
Ook zo leuk jouw verhalen te lezen, al die indrukken, en je maakt zoveel mee. Wat een schat van herinneringen zal dat opleveren. TE GEK!! Heel veel succes!! Keep on going!!
Groeten Jos
Buen camino