dag 67 en dag 3 in Spanje.

We zitten in Pamplona en hebben er een vakantieweekend van gemaakt.

Wat een verschil deze dagen stappen in Spanje ten opzichte van België en Frankrijk. In die landen was het constant opletten en heb ik toch wel 100 km verkeerd gelopen totaal. Niet in 1 keer natuurlijk maar hier en daar iedere keer weer een paar km en dan met de navigatie de goede route weer zoeken. Ook lagen de overnachtingsadressen niet altijd op de route. Hier gaat dat totaal anders, om de 50 meter staat er wel een bord of een teken en je ziet de hele tijd rugzakken voor je.

De eerste dag hadden we in Espinal overnacht en 7 km verder gelopen dan de 300 andere pelgrims die dag, we zaten dus lekker rustig in een kleine refuge genaamd Errebesena met Lekker eten.

Gisteren zijn we doorgelopen naar Larrasoaña en daar geslapen ook weer in een kleine Refuge, wel lekker warm gegeten maar helaas geen ontbijt. Vanmorgen was er wel koffie en daarna op pad met nog steeds wij dieën , Ad,Louis en ik. na een 4 km kwamen we bij een barretje en hebben we ontbijt besteld. Al drie dagen verwonderen wij ons over de rekening, nog niet 1 derde van de prijs in Frankrijk en lekker mmmmmh.

Het is zo mooi hier.

Omdat we rustig aan doen nemen we ook de tijd om van alles te bezoeken.

Onderweg nemen vele pelgrims de tijd om even te relaxen en wat te eten en te drinken.

Inmiddels heb ik al met vele nationaliteiten gesproken en gisteravond nog een verjaardag mee mogen vieren van een Mexicaan terwijl Ad en Louis al in bed lagen, was echt heel gezellig. Verder zaten er Franse, Belgen, Nederlanders, Spanjaarden, iemand uit Zweden, Zuid Korea, Amerika, Engeland, de hele wereld dus.

Zo vandaag een hele tijd met een Duitse jongen gelopen die vroeg of hij goed vond een tijdje met mij mee te lopen. In die uren vertelde hij al veel van zijn leven, hij was 32 en drie jaar getrouwd geweest, had een hele goede baan bij BMW en nog vele vervelende ervaringen van zijn jeugd. Na een paar uur ga je weer uit elkaar en verteld een volgende die met je meeloopt weer zijn of haar verhaal. Echt Camino.

De Jongen uit Duitsland en een jongen en meisje uit Amerika.

Bijna in Pamplona nog wat leuke fotos gemaakt 

Ook nu zitten we weer in een hele kleine refuge voor 2 dagen, morgen vakantie dus.

Dan breekt maandag de dag aan dat Louis, Ad en ik ieder onze eigen weg gaan.

Ad gaat naar huis omdat hij moet gaan werken.

Louis gaat de Camino Noord lopen en ik blijf op de officiele route naar Santiago.

Ik heb nog wel overwogen om ook de noordelijke route te gaan lopen maar.... Het is niet de officieele route, Mijn eerste Camino dus wil ik ook de officieele doen en mijn vader en moeder achter laten bij het ijzeren kruis. Ieder zijn eigen Camino zullen we maar zeggen.

Het was de afgelopen dagen heel mooi weer en kei=gezellig. Ik voel me hier wel thuis. Het alleen lopen de eerste weken was een hele ervaring, de weken door Frankrijk met Ad en later Louis waren bijzonder en wie weet wat de rest van de laatste 700 km nog gaan brengen.

Ohja, ik loop als een jonge god, geen pijn en laat jonge vruchten van 25 jaar mijn hielen zien zodra het een beetje omhoog gaat haha.

Vanavond het feest van de rode wijn in Pamplona, ben er klaar voor proost.

Bedankt voor de lieve reacties, dikke kus voor iedereen waar ik van hou.